Вазъияти муташаниҷе, ки дар Афғонистон ба вуқӯъ пайваста аст, давлати моро хеле ба ташвиш андохтааст. Як тараф фикри аҳволи мардуми афғону тарафи дигар фикри амнияти кишварамон. Зеро нооромӣ дар давлати ба мо ҳамсоя, ки маркази гурӯҳҳои террористиву экстремистӣ, ҷинояткориҳову нашъаҷалобӣ гаштааст, хавфи зиёде низ ба бор овардааст. Якчанд давлатҳои ба мо дӯст бо намояндагони сарони толибон гуфтушунид кардаанд ва ин маънои онро дорад, ки толибонро эътироф намудаанд. Дар ҳоле, ки толибон, дар ҷаҳони муосир ҳамчун гурӯҳи террористӣ ба ҳисоб мераванд ва ҳар он ваҳшониятҳое, ки дар давоми ҳукумрониашон солҳои 1996 – 2001 содир намудаанд, то ҳол аз хотири мардуми Афғонистон нарафта, то ба кунун ба сари давлат омаданашон низ таркишу одамкушиҳои зиёдеро кардаанд. Мутаасифона алҳол давлат дар дасти онҳост. Барои ҳамин ҳам мардуми вилояти Панҷшер бо сарварии Аҳмади Масъуд ба Фронти халқи мубаддал гардида, бар зидди толибон меҷанганд ва бештари аҳолии Афғонистон ба умеди ин марди майдонанд. Аҳмади Масъуд чандин бор аз давлатҳои хориҷа кумак дар ин қазия хостааст, то бар аҳволи мардуми афғон бетараф набошанд. Ва соате чанд ЭЪЛОМИЯИ ДАВЛАТИ ҶУМҲУРИИ ИСЛОМИИ АФҒОНИСТОНРО тариқи шабакаҳои интернети пахш намудааст, то ҳар як шахси бархурдору ватандуст ва ҷомеаи ҷаҳонӣ бетараф набошанд.Дар баромадҳои худ, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баҳри амнияти сулҳу субот дар Ҷумҳурии Афғонистон муроҷиат намудааст. Чанде пеш тариқи пахши зинда Пешвои миллат ба Созмони Милали Муттаҳид муроҷиат намуда, масъалаи вазъияти муташаниҷи бавуқӯъ омадаи Афғонистон, муборизаҳои гуруҳҳои қавмӣ, шароити вазнини вилояти Панҷшер матраҳ намуд. Роҳбарияти ҳозираи толибон бошад, суханҳои Пешвои миллатро ҳамчун дахолат ба Аморати исломии Афғонистон арзёбӣ намуда, таҳдид ҳам намудааст, ки бар ҳар амале ақсуламале ҳасту қисме аз артиши худро ба вилояти назди сарҳадии Тоҷикистон равона кардааст. Мутаасифона ин қисми толибонро гуруҳи “Ансоруллоҳ”, ки дар Тоҷикистон ва дигар давлатҳои Осиёи Миёна ҳамчун ташкилоти террористӣ ба ҳисоб меравад, ташкил медиҳад. Аъзоёни гурӯҳ низ тоҷиконанд, ки зери парчами Толибон меҷанганд ва роҳбари онҳо тоҷике аз Тоҷикистон – Муҳаммад Шарипов бо лақаби Маҳди Арсалан мебошад, ки аз рехтани хуни халқи бегуноҳ ҳеҷ вақт рӯй намегардонанд. Боз як толибони террористи дигар Мавлавӣ Наим таҳдид кардааст, ки “агар ҷомеаи байналмиллалиӣ дахолат накунад, Тоҷикистонро дар 24 соат тасхир мекунем”. Ба ин палид мехоҳам бигӯям, ки на барои туву на барои “Ансоруллоҳ”, на барои “Толибон”-у Муҳиддин Кабирии “дупагона” (ишора ба он, ки корбарони худро ба ду гуруҳ тақсим карда, як қисм тарафи Панҷшеру қисми дигар тарафи Толибон дар восоити ахбори иҷтимои инъикосгар бошанд ва ӯ худ низ нигарон бар онаст, ки толибон Тоҷикистонро забт намоянд) бо машаққатҳои зиёде ба 30 соли Истиқлолияти давлатӣ расидаем, фарсахҳои машақатҳоро паси сар кардаем. На барои Шумо шағолон, ин диёри ободро бо сарварии Пешвои миллат ва заҳмату талошҳои мардуми меҳнатқарин обод кардаем, ки дар 24 соат ба шумоён диҳем. Лозим ояд хоку хун мехӯрем, сар медиҳем, лек миллати худ аз даст намедиҳем.Вақти он омадааст, эй ватандорон ба ҳимоя ва дифои ватани хеш омода бошем! Вақти он омадааст, эй фарзандони фарзонаи тоҷик ба хизмати Ватан – Модар омода бошем! Қарзи фарзандии хешро назди миллати худ ба ҷо орем! Дифои Ватан – қарзи мост, эй ҳамватан!
Кумитаи Иҷроияи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар шаҳри Гулистон