“ Он ҷашни хушбахтӣ, ишқ ва вафодорист, ҷашни нишоти меҳри волидайн, эътимоду боварӣ ва ҷашни бузурги оиладорӣ мебошад, ки бори аввал кудак дар оила онро таҷриба мекунад”.
Оиларо ошёни меҳр мегӯянд, ошёне, ки дар пояи баланд қарор дораду кулли бурду бохти зиндагиро барои ҳар як инсон меомӯзад, чунки ҳастии инсон маҳз аз оила сарчашма мегирад. Пас, оила бояд ба тавре банду баст карда шавад, ки нуқси ночизи он (камтарин нофаҳмиҳои оилавӣ) низ ҳамчун як ширинии ҳаёт пазируфта шавад.
Оила ва суннатҳои оиладорӣ дар ойинҳои миллии тоҷикӣ ба фарҳанг ва маърифати ин миллати куҳанбунёд асос ёфта, аз маросим ва суннатҳои дигари рузгори мардуми тоҷик мисли ҷавонмардиву футувват,озодагиву озодманишӣ, башардустиву адолатпешагӣ сарчашма ва ғизо мегиранд. Худшиносӣ, маърифати баланди фарҳанги оиладорӣ ва дурандешиву озодманишӣ ин аст, калиди бахту саодат ва роҳ ба суи комёбиҳо.
Оила сутуни ҷомеа ва ҷомеа сутуни давлату миллат аст. Ин партав асрҳо инҷониб идома дошта, пайванди ногусастанӣ дорад, чун оила ҳамеша дар меҳвари сиёсати созандаи хукумати кишвар қарор дорад. Агар оила пойдориаш устувор бошад, метавон гуфт ки ояндаи миллати соҳибтамаддуни мо пайкараи бузургеро дорост.Чун тавонмандии тамоми соҳаҳои кишвар аз оила сарчашма мегирад, яъне тарбияи дурусти фарзандон ва дар меҳвари онҳо коштани тухми нишот, накукорию нексолорӣ дарак аз маърифати баланди оиладорӣ медиҳад.
Таҳкими оиладорӣ ҳамеша дар партави сиёсати созандаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қарор дорад. Дар яке аз суханрониҳояш таъкид карданд, ки “Масъалаҳои маърифати оиладорӣ, баланд бардоштани масъулияти падару модарон дар таълиму тарбияи фарзанд, омода кардани фарзандон ба ҳаёти мустақилона ва пойдории оила аз ҷумлаи мушкилотҳое мебошанд, ки диққати доимии тамоми мақомоти давлатӣ, муассисаҳои таҳсилотӣ ва кулли аъзои ҷомеаро тақозо мекунад”. Дар ҳақиқат имрӯз масъалаи оиладорӣ зуҳуроти ҷиддиеро талаб мекунад, яъне асолати мо беҳбуд бахшидан ба ҳаёти халқ ва баланд бардоштани маънавиёти оила мебошад, чун муттаҳидии оила ин муттаҳидии миллат мебошад.
Ҳаёти солимии миллат аз фазои солимии оила маншаъ мегирад.Оила чун зинаи аввали бунёди ҷомеа нақши меҳварӣ дар густариши он дорад.То кадом ҳад вазъи иҷтимоӣ –иқтисодӣ ва фарҳангию ахлоқии оилаҳо дар сатҳи баланд бошад, ҳамон андоза он ба рушд ва пешрафти давлату миллат мусоидат менамояд. Худи таҳкиму таъмини саодати хушбахтии оила як шеваи бархурди инсонгароёна ва яке аз заминаҳои асосии низоми давлатдорӣ ба ҳисоб меравад. Муҳим он аст, ки дар фаросуи ҳаёт рисолати худро дарк намоему пойдевори зиндагии худро ба арҷгузорӣ ба рукнҳои муқаддаси оиладорӣ мустаҳкам намоем.
