Зимни яке аз суханрониҳои худ Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зикр намуда буданд, ки «Рӯзи дониш ва дарси сулҳ беҳтарин имкониятест, ки мо дар шароити торафт печидаву мураккаб шудани вазъи ҷаҳони муосир нақши сулҳу субот ва ваҳдати миллиро дар таҳкими аркони давлатдории миллӣ ва пешрафти давлату ҷомеа таъкид месозем, доир ба таъмини ҳадафҳои стратегии миллӣ, аз ҷумла дастоварду мушкилоти яке аз соҳаҳои муҳимтарини иҷтимоӣ — мактабу маориф изҳори назар карда, бори дигар таваҷҷуҳи мактаб, оила ва ҷомеаро барои боз ҳам беҳтар намудани таълиму тарбия дар кишвар ҷалб менамоем».
Ҳамасола дар Ҷумҳурӣ чун анъана санаи 1-уми сентябр дар тамоми муассисаҳои таҳсилотӣ ҷамъомади идона баргузор шуда, рӯзи нахустини соли нави хониш бо “Дарси сулҳ” оғоз меёбад.
Дар зимни яке аз суханрониҳои худ доир ба Рӯзи дониш ва сулҳ Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қайд намуданд: “Мо дар оғози соли таҳсил ҳамчун анъана рӯзи донишро бо дарси сулҳ оғоз мекунем, зеро ин ду мафҳум, яъне дониш ва сулҳ мафҳумҳое мебошанд, ки бо ҳамдигар пайванди ногусастанӣ доранд. Ҳифзи истиқлолияти давлатӣ, сулҳу оромӣ ва дигар арзишҳои миллӣ вазифаи муқаддаси ҳар як фарди баору номуси миллат, аз ҷумла шумо, хонандагон, донишҷӯён ва омӯзгорони арҷманд мебошад”. Албатта маҳз арзиши сулҳ аст, ки мо ҳамватанон зиндагии орому осоишта умр ба сар мебарем.
Танҳо сулҳу ваҳдат, чароғест ба сӯи ояндаи дурахшон, ки мо онро чун дастодаврди беназир қадр ва ҳифз намоем. Ҳар яки мо шаҳрвандони Тоҷикистон бо низоъҳои гуногун ба монанди мухолифоти байни динӣ, сиёсӣ, тероризм экстримизм, ки имрӯзҳо якчанд мамлакатҳои ҷаҳонро фаро гирифтааст бо дониши қавиву фарҳанги гарон мубориза бурда, ба сӯи ояндаи дурахшон хушбахту сарбаланд равона бошем. Аъзои фаъоли ҳизб