Об сарвати бебаҳо ва яке аз сарватҳои ноёби табиат ба ҳисоб рафта тамоми мавҷудоти зинда ба он эҳтиёҷ дорад чунки сарсабзӣ ва шукуфоии олам ба он вобаста аст, ҳатто аввалин организми зинда дар об паӣдо шудааст. Ҷое, ки об ҳаст хушбахтиву ободӣ, сарзабзиву хуррамӣ хуваӣдост вале бе об зиста намешавад. Яке аз масъалаҳои мубрами рӯз, ки ба хатари муосири глобалӣ табдил ёфтааст ин норасоии оби ошомиданӣ мебошад. Таҳдиду хатарҳои муосири глобалӣ, аз ҷумла буҳронҳои молиявию иқтисодӣ, афзоиши аҳолӣ, тағӣири иқлим, зиёд рух додани ҳодисаҳои офатбори табии, норасоии об ва дар натиҷа боло рафтани сатҳи камбизоатӣ, бемориҳои сирояткунанда ва афзоиши фавти модару кӯдак ҳанӯз ҳам ҳалли худро наёфтааст. Аз амали шудани пешниҳоди Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар бораи Қатъномаи “Даҳсолаи баӣналмилалии амал “Об барои рушди устувор, солҳои 2018-2028”, ки аз тарафи Созмони Милали Муттаҳид пазируфта шуда, барои масъалаҳои марбут ба об ва норасоии он мусоидат мекунад шукрона бояд кард. Амали шудани ин пешниҳод метавонад, шиддати норасоии оби ошомиданиро барои давлатҳои, ки аҳолӣ аз норасоии оби нӯшокӣ азият мекашанд ҳалли худро ёбад. Кишвари мо аз захираҳои фаровони об бой аст ва аз ҷиҳати оби ошомиданӣ яке аз доротарин кишварҳо ба ҳисоб меравад, вале дар ҳалли мушкилоти норасоии оби тозаи ошомиданӣ бетараф нест аз ин ҷиҳат, Тоҷикистон дар ҳалли мушкилоти нарасидани об ташналабонро об хоҳад дод.
Аъзои фаъоли Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон
дар шаҳри Гулистон